မြန္ရူဟမိုင္း

#ဒီေန ့ ရင္အစံုဆီ အမည္မသိတဲ ့ ေ၀ဒနာေတြ
တလွပ္လွပ္နဲ ့တိုက္ခတ္ ခံစားေနရတယ္။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အံၾသလို ့ မဆံုးေတာ့ပါ
ခဏတာ ခဲတစ္လံုးက ၈နွစ္လံုးလံုး
တည္ျငိမ္ေနတဲ ့ ငါရင္ဘတ္တစ္ျပင္လံုးကို
ဂယက္ခတ္ နိုင္ေစသတဲ ့လား။

#''ရာဇ၀င္ထဲက မပဋာမ်ိ ုး အဆိုးေတြ ခံစားေနရတယ္''တဲ ့
ညက သူ(မ)သတင္းစကား ငါ့၀ိဥာည္ကို
အင္အားကုန္ ဖ်စ္ညွစ္ခံရသလို
စိတ္ဓာတ္ေတြ မည္းညစ္မြန္းက်ပ္ သြားေစခဲ့တယ္။

#ဒီေန ့မွ တစ္လေနလို ့ မရြာတဲ ့မိုး
အျငိ ုးနဲ ့ ငိုခ်င္ရက္ လက္တို ့သလို
သဲၾကီးမဲၾကီး လာျပီး ရႈိက္ငိုညည္းျပေနတယ္။

#တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ပံုမွန္ၾကီး ရင္းႏီွးေနတဲ့ အလုပ္ထဲ
အာရုံမေရာက္ စိတ္မေျဖာင့္ဘဲ
သူ(မ)လိုပဲ ေျခာက္ျခားေနခဲ့ရတယ္။

#တိုင္းတပါးမွာ နိုင္ငံျခားသားေတြ အတြက္
ရက္ဆက္စရာ အလုပ္ခက္တာ သိေပမယ့္
လက္မဲ့ေနတဲ့ သူ(မ)အတြက္
ဆုေတာင္းေပးေန မိတယ္။

#အားငယ္တတ္တဲ့ အမ်ိ ုး သူ(မ)တို ့ေတြ အနားမွာ
ငါမရွိေနတာကိုက အားမရ စရာ
အလိုမၾကမႈေတြနဲ ့ မခ်ိတင္ကဲ
စိတ္ဆင္းရဲ ေနရတယ္။

#ေလးျဖ ူူူေျပာတဲ့ သံေယာဇဥ္ဆုိတာ
ဒီလိုေန ့ရက္မ်ိ ုးမွာ ငါ့အတြက္ေတာ့
အအိ္ပ္ပ်က္ေစတဲ့ အဆိပ္ေဆးေလး တစ္ခြက္ပါပဲ။

အလင္းႏွစ္နဲ ့ ေက်ာ္ျဖတ္လို ့ရမယ္ဆို
အားေဖ်ာ့ေနတဲ့ သူ(မ)ရဲ့ လက္ကေလးကို
ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဆုပ္ကိုင္ျပီး
ဒီအခု ေန ့ရက္ဆိုးေတြက
ခုန္ေက်ာ္ ေခၚေဆာင္ ယူသြား ေပးခ်င္မိေတာ့တယ္။
ဥကၠာပ်ံ(ဘီလူးကၽြန္း)