အရည္ကူးျခင္း၏ မိုင္တိုင္ အဆံုး


၁၃.၈.၁၀(ေသာၾကာေန႕)


“အျဖစ္အပ်က္.. ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
ရည္ရြယ္ခ်က္..မရွိ …မရည္ရြယ္ပါပဲ
ျဖစ္ပ်က္္…သြား..တတ္ၾကတယ္၊
အရည္ကို.. လက္နဲ႕.. ယက္ေလွာ္
အသူရာနတ္တို႕.. အိပ္တန္း၀င္တဲ႕.. ကၽြန္း..ဆီကို
မင့္ကိုယ္မင္း ဒိုင္ဗင္ထိုးဆင္း
စာရင္း၀င္….. လိုက္ျပီးေပါ့။
”…..
တိုင္ကပ္နာရီက ၉နာရီထိုးဖို႕ ၁၀မီနစ္အလို။ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးက လူစံုတက္စံု
ဆိုင္တံခါးရြက္ ဆြဲဖြင္႕တဲ႕ အခ်ိန္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။ဆိုင္ထဲက ပါကင္ထိုးထားတဲ႕ ကားေတြကို
“၀ူး”ကနဲ႕ေမာင္းထြက္မယ္၊ “ကလဲကလဲ”နဲ႕လက္ဆြဲဂ်ိဳင္႕ဆြဲထုတ္တဲ့ အသံေတြ
ေန႕စဥ္ထုတ္္ သတင္းစာေတြလုဆြဲဖတ္တဲ႕ အခ်ိန္မ်ိဳးေပါ့။ဒါက နိစၥဓူ၀ ပံုမွန္ ျဖစ္စဥ္ရယ္ပါ။
ဒီေန႕မွ ဆိုင္းမပါဗံုမဆင့္ မိုးဖြဲေလးေတြ သည္းလိုက္ေလရယ့္္။ကားျပင္တဲ႕ လူေတြ အဖို႕
မိုးရြာျပီဆို နီးရာခံုဆြဲထိုင္ ေတာင္စဥ္ေရမရ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ ေနၾကလ်က္တာခ်ည္းပဲ။
အလုပ္ပါးလြန္း ပါဘိႏွယ္။
“အျဖိဳး…..အျဖိဳး..”
ကိုယ့္အာရံုနဲ႕ ကိုယ္မို႕ ရံုးစာေရး ေခၚသံကို လန္႕ဖ်ပ္ စိတ္ပ်က္သြားတယ္။
“မယ့္ဆီ..ေဂါင္” (ဘာလဲ ..ေျပာ)……..ဟု ထူးမျခားနား ထူးလိုက္တယ္။
“တယ္လီဖုန္း” လို႕ ဖုန္းလာေၾကာင္း ရုံးစာေရးက ေျပာတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လဲ customer ဖုန္းေခၚတယ္ အထင္နဲ႕ “ok ..ok” ဆိုျပီး ရုံးခန္းထဲ ဖုန္းရွိရာ
အေျပးတစ္ပိုင္း ၀င္သြားတယ္။
“ဟလုိ ကိုျဖိဳးလား” “အင္.. ေျပာညီ…. ဘာအကူညီ ေပးရမလဲ” ။
“ကိုရန္ရန္… ေရွာသြားျပီးဗ်” ။“ေဟ” “မင္းစကားက ဟုတ္ပါ့မလား”
“ဟုတ္တယ္ အစ္ကို ၊ဒီမနက္ ၄း၀၀နာရီေလာက္ကတဲ႕၊ သူ႕အိမ္မွာပဲ ေရွာတာတဲ႕
အတိက်ေတာ႕မသိဘူး ၊ ခုပဲ ကိုမင္းမင္း ဖုန္းဆက္တယ္။”
“ok ..အခု သူနဲ႕ အနီးနားမွာ ရွိတဲ႕ အသိ တစ္ေယာက္ဆီ ဖုန္းဆက္ေမးၾကည္႕လိုက္မယ္၊
ဒါပဲေနာ္…ညီ”..။
“ဟာာာာ”…သြားျပီး တစ္ေယာက္။ေရထဲက ငါးကို ကုန္းေပၚ ေခၚတင္ထားသလိုပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ၾကီး တလွပ္လွပ္ တုန္လႈပ္သြားတယ္။


“ဟလို….ကိုေမာင္ေမာင္၊
ရန္ရန္ ေရွာသြားျပီးဆို ..တကယ္ပဲလား။”
“ေအး…ဟုတ္တယ္..။
“ဟုတ္ပါ့မလား…သူက သေဘာေကာင္းပါတယ္၊စိတ္ဓာတ္ေလးလဲ ဒီေလာက္ေကာင္းတာဗ်ာ”၊
“ေအး..အဲဒါ ဟိုတုန္းက..မင္းနဲ႕ စ,သိတုန္းကေလ”။
လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၃ႏွစ္ေလာက္က အသားညိဳညိဳ ၊ ဥပဓိရုပ္ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္
ၾသဇာအသံထြက္ ေကာင္းတဲ႕ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကို သိကၽြမ္းခဲ႕ဘူးတယ္။
ျပည္သား ဇာတိက ‘ျပည္ျမိဳ႕’။အသက္ ရွိလွ ၂၈…၂၉ ေလာက္ပါပဲ။
သူရယ္ေမာတဲ႕ အခါ သူ႕ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ပြင့္လင္းရိုးသားတဲ႕ အေရာင္လက္တယ္။
စကားေျပာေနရင္း ျပံဳးတဲ႕ သူ႕မ်က္လံုးက ခင္မင္ရင္းႏွီး ခ်င္စရာ ေကာင္းတယ္။
တစ္ခါတစ္ရံ သူရဲ႕အျပံဳးက မာေက်ာလြန္းတယ္။လူေတြကို ကူညီတတ္တယ္။
အထူးသျဖင့္ အလုပ္လက္မဲ့ “ဂိန္”ေနတဲ႕ လူေတြကို အလုပ္ရွာေပးတတ္တယ္။
သူ႕နယ္(ဒီမေလးရွား) တခြင္မွာ ရန္ရန္ဆို လမ္းေတြ႕ လူတိုင္း ႏႈတ္ဆက္ တတ္တယ္။
“အင္….ကိုေမာင္ေမာင္ ဘယ္လို ျဖစ္က်တာလဲ”
“အာ..ဒီေကာင္ေတြ အိမ္မွာ ညတိုင္း ၀ုိင္းဖြဲ႕ ျပီး ေသာက္စားေနၾကတယ္၊
ညက သူတို႕ ပံုမွန္ အရက္၀ိုင္းဖြဲ႕ ေသာက္စားေနၾကတယ္။မနက္ ၃နာရီ ေက်ာ္ေလာက္မွာ
“အုံး..ဒိုင္း”..အသံေတြ ၾကားရတယ္တဲ႕”။ “ဟုတ္လား..ဘယ္သူေတြ ၾကားရတာလဲ”၊
“သူတို႕အိမ္ အေပၚထပ္ အခန္းမွာ ငွားေနတဲ့ လင္မယားက။
ဒီေကာင္ေတြ ညတိုင္း မူးျပီး ဆူညံေသာင္းက်န္း ေနက်ပဲတဲ့.. “ေဟ့ ေကာင္ေရ”၊
“ဆိုေတာ့က လင္မယားႏွစ္ေယာက္လဲ ေအာက္ဆင္းမၾကည့္ ၾကေတာ့ပဲ အခန္းမွာပဲ ဆက္ေအာင္းေနေတာ့တယ္။”
“ဘယ္သူ ေတြနဲ႕ ေသာက္ေနၾကတာလဲ” ။ “ကုလားေတြ နဲ႕လား”။
“မဟုတ္ဘူး….ခု သူနဲ႕ စုျပီး ငွားေနၾကတဲ႕ သူ႕အိမ္က
ေကာင္ေတြ နဲ႕ပဲ။…သူတို႕ကို မင္းမသိပါဘူး” ။
“ရန္ရန္က ဘာျဖစ္သြားတာလဲ”
“ေလျဖတ္ သြားတာလား”။ “ဘယ္ကလာ…မင္းက သူ႕ကို အထင္ၾကီး လြန္ေနျပီး”
“မနက္ပိုင္း အေပၚက လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ အလုပ္သြားဖို႕ ေအာက္ေလွကား အဆင္း
ေလွကားရင္းမွာ ဒီေကာင့္ကို ျခံဳေစာင္ တစ္ထည္နဲ႕ အုပ္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
ေဘးနားတစ္၀ိႈွက္မွာ ေသြးေတြ အိုင္ထြန္းေနတယ္။ေသာက္ေဖာ္ ေရႊအခ်င္းခ်င္္း
ရိုက္သတ္သြားတာ” ။
“ဟ…ဒါဆို အသတ္ခံရတာေပါ့..”။
“မင္းကေတာ့ လုပ္ျပီး…ေသြးေတြနဲ႕ ေသေနပါတယ္ ဆိုမွ…ငါက မင္းကို
ဘုရားစူး…အသတ္ခံရပါတယ္လို႕ က်ိန္ျပေနရအံုးမလား “လဒ”…ရ ”။



“အမွားကို သိရံု…နဲ႕
အမွား… မထိဘူးလို႕ မျမင္ေစနဲ႕၊
ည…တာရွည္ရင္ အိမ္မက္ေတြ..မ်ားမယ္
အိမ္ေရး၀…ဖို႕က်..ကိုယ့္စိတ္ကို..ကိုယ္,
..ခ်ည္တုပ္ထား…ရမွာပဲ။
ကမၻာၾကီး…လည္ေနသမၽွ,
..ပတ္၀န္းက်င္က..အေရာင္ေျပာင္းေနမွာပဲ၊
ကိုယ့္ ..အရိပ္ကို… ျပန္ခိုေနတဲ့ ..အပင္ၾကား
အေမ့ဖ၀ါးနဲ႕ ေခ်ာ့သပ္ဘူးတဲ႕…ဦးေခါင္း,
နားအေရာင္လိုက္…အသိတရား…ေျပာင္း…သြားရတယ္..လို႕
“ေတာက္”…..ေပ်ာ့ည့ံ..လြန္းတယ္။”

“ဗုေဒၶါ”…
“ကိုေမာင္ေမာင္ခုျဖစ္တာက အျပင္က ရန္ျငိဳးေၾကာင့္လား”။
“မင္းကြာ..ပိန္းျပီးရင္ ပိန္းေနေတာ့တာပါပဲလား။ သူ႕အိမ္ေခၚတင္ထားျပီး
အတူေသာက္ေနတဲ့ သူ႕လူရင္းေတြက သတ္သြားတာလို႕ေျပာက်တယ္။
ဘယ္တစ္ေယာက္လဲေတာ့ ငါလဲ မသိဘူးကြ”။
အားငယ္တဲ့လူကို အားေပးထိန္းေက်ာင္းတတ္တဲ့ မင္းရဲ႕အက်င့္ေကာင္းက အရက္ကၽြန္ ျဖစ္ေနတဲ့ အေပါင္းသင္းကိုမွ အထိန္းေက်ာင္းမွား မိေလတယ္။
Do not love the unvirtuous too much ၊ Even thought praised highly,
The wicked may act impolitely and boisterously.
စိတ္ထားမေကာင္းသူ(သူယုတ္မာ)ကို အခ်စ္မလြန္ရာ။
ထိုသူတို႕သည္ ထိပ္ေပၚတင္ရြက္ ေျမွာက္စား ခံရေသာ္လည္ မေခ်မငံ ဆူပြတ္ညံ ျပဳတတ္၏။
အိမ္ေပၚ ေခၚတင္ ထားရေလာက္ေအာင္ မင္းစိတ္ မင္းႏိုင္လို႕လား။
ပင့္ကူေတြဟာ သူတို႕ျပဳလုပ္ထားတဲ႕ ပိုက္ကြန္မွာပဲ အိပ္စက္ ၾကသလိုမ်ိဳး
အရက္ကၽြန္ေတြၾကားမွာ အရက္ႏြံ အနစ္ခံ အိပ္စက္ ရတယ္လို႕ကြာ။
ဒီအျဖစ္ကို ၾကားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး တုန္လႈပ္သြားတယ္။
က်ီးသဲဆရာေတာ္ ေရးတဲ့ ေပါရာဏိက ကထာက်မ္းထဲ ဖတ္ခဲ့ဘူးတဲ့
သန္းနဲ႕ၾကမ္းပိုးပံုျပင္ကို ေျပးျမင္မိတယ္။
ေရွးအခါက ေကာသလမင္းၾကီးရဲ႕ ၀တ္လဲေတာ္မွာ အာသဠလို႕ ေခၚတဲ့
သန္းတစ္ေကာင္ ေနတယ္။အိပ္တဲ့ ေမြ႕ရာေအာက္မွာေတာ့ စဏၰလို႕ေခၚတဲ့ ၾကမ္းပိုးေနတယ္။
တစ္ေန႕ ဒီသန္းနဲ႔ ၾကမ္းပိုးတို႕ ေမြ႕ရာအထက္မွာ ေတြ႕ျမင္ၾကေတာ့ ၾကမ္းပိုးကေမးတယ္။
“အေဆြ အာသဠ သင့္ရဲ႕ကိုယ္က ၀ါဂြမ္းသားလို ညက္ထြားျဖဴစင္ ၀လင္လွတယ္။
ဘယ္သူ႕အေသြးသား ေသာက္စားရလို႕လဲ” ဟု ေမးေတာ့ သန္းက ဒီလို ေျဖတယ္။
“အေဆြစဏၰ ငါက ေကာသလမင္းရဲ႕ ေကာင္းမြန္ႏူးညံ့တဲ့ အ၀တ္အတြင္းမွာ တြယ္ေအာင္းျပီး
ေသြးကိုေသာက္ရလို႕၀လင္ပါတယ္၊သင္ကေတာ့“မင္း”ရဲ႕ ေမြ႕ရာေနရပါနဲ႕
ပိန္ကပ္ၾကဳပ္လွီလိုက္တာ၊ေသြးစ သားစ မေသာက္ရလို႕လား”။
ၾကမ္းပိုးကလဲ “အေဆြ ငါကိုက္ခဲလိုက္တိုင္ ဖမ္းဆီးေဖြရွာလွတာေၾကာင့္ ေျပးရတယ္။
တစ္ခါတစ္ရံ ေမြ႕ရာေအာက္ ပုန္းရတယ္။တစ္ခါတစ္ခါ ၾကမ္းလႊာၾကား ပုန္းရတယ္။
ဒီဒုကၡေၾကာင့္ မ၀ေရစာ ျဖစ္ေနရတယ္။အေဆြ အာသဠ သင္နဲ႕အတူ ငါေနျပီး
မင္းၾကီးေသြးကို ေသာက္ပါရေစ” လို႕ဆိုေတာ့ သန္းက..
“အခ်င္း စဏၰ မင္းၾကီးရဲ႕ကိုယ္ေတာ္က အသားေရအလြန္ ေမြ႕ညက္တယ္။
ငါတို႕က သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ ကိုက္ျပီး ေသြးကိုေသာက္တာေၾကာင့္ မင္းၾကီး မသိ၊
သင္တို႕မူက ရုန္႕ရင္းစြာ ကိုက္တတ္တာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း သိျပီး ရွာေဖြလိမ့္မယ္။
ငါနဲ႕အတူေနျပီး ကိုက္ရင္ မင္းၾကီးႏိုးျပီးထရွာ လိမ့္မယ္။ငါက အေျပးေႏွးတယ္၊အသင္က
အေျပးျမန္လို႕ သင္ခဲေသာ ဒဏ္ေၾကာင့္ ငါအသတ္ခံရမယ္၊ဒါေၾကာင့္ အတူမေနခ်င္” ဟု
ဆိုတယ္။ ၾကမ္းပိုးကလဲ…
“အေဆြ ငါက သင္ကိုက္တဲ့နည္းအတိုင္း ျဖည္းျဖည္းသာသာကိုက္ပါ့မယ္၊ သင္ကိုက္တဲ့ဟန္
နည္းခံရေအာင္ အတူေနပါရေစ” ဆိုျပီး အ၀တ္တစ္ေလွ်ာက္ လိုက္တယ္။
သန္းလဲ သူ႕ကို သနားတတ္တဲ့ သေဘာရွိလို႕ လက္ခံလိုက္တယ္။
အေတာ္ၾကာေတာ့ မင္းၾကီး စက္ေတာ္ေခၚလို႕ မေပ်ာ္ခင္မွာ ၾကမ္းပိုးက ေပါင္တြင္းကို
၀င္ျပီးခဲ ေတာ့တာပဲ၊ မင္းၾကီးလန္႕ျပီး ရွာေတာ့ ၾကမ္းပိုးက အေျပးလ်င္လို႕
ေပ်ာက္သြားတယ္။သန္းကို ဖမ္းမိျပီး မင္းၾကီး သတ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။
ဒါကိုေထာက္ျပီး “လူ႕ေဘာင္ေလာကမွာ လူတို႕ဟာ အသြင္မတူ၊ အယူအဆ မတူသူ တို႕ကို
အကၽြမ္းမ၀င္ရာ၊ အတင္းသြပ္တြင္း အေပါင္းအဖက္ မျပဳရာ ျပဳလွ်င္ ပ်က္စီးရ၏”။လို႕
စကားပံုစု တစ္ခုကို ဖတ္ဘူးသမွ် ျပန္ျပီးထြက္က်လာတယ္။
လူ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာ မွန္မွန္ကန္ကန္ရႈျမင္ တတ္တဲ့ အျမင္မရွိရင္
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ စိတ္ဓာတ္ေတြ ပ်က္ျပားက်ဆင္းသြားတတ္တာပဲ။
အခက္ခဲေတြျပႆနာေတြနဲ႕ထူေပါလြန္းတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ စိတ္အသိ္ ၾကံ့ခိုင္ျခင္း မရွိရင္ စိတ္ဓာတ္က်စရာခ်ည္းပဲ။
ဒါကိုမွ ထြက္ေပါက္ရွာျပီး အရက္ခ်ည္း ဖိေသာက္ေနလို႕ကေတာ့ တိုေတာင္းပါတယ္
ဆိုတဲ့ လူ႕သက္တမ္း ဖေယာင္းတုိုင္ကို ႏွစ္ဖက္စလံုး ရႈိ႕သလို သက္ဆိုးဘယ္ရွည္ေတာ့မလဲ။
ျပီးေတာ့ မူးယစ္ေစတတ္တဲ့ ဘယ္အမ်ိဳးအစားကို မဆို အလြန္အကၽြံ သံုးစြဲ ခံစားလြန္းတာလဲ
လူရဲ႕ အာရံုအသိ သတိတရားကို ေမ့ေလ်ာ့ထံုထိုင္း ေစတတ္တာပဲ။ ဒီိလိုုေမ့ေလ်ာ့သူဟာ သူတို႕ ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ ဆႏၵေတြအတြက္ အၾကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းေတြ ဘယ္လိုလုပ္ ထြက္ႏိုင္ ေတာ့မွာလဲ။
အရက္ဆိုတာ ခဏတာ ဇိမ္ခံဖို႕ေလာက္ပဲ အသံုးျပဳဖို႕ ေကာင္းတဲ႕ ဇိမ္ခံပစၥည္း။
အရက္ ယစ္မူးေနသူဟာ သူတို႕ရဲ႕ စိတ္ကို အစိုးမရတဲ့ အျဖစ္ဆီ ေရာက္သြားတယ္။
မူးယစ္ေနတဲ့ အခါ မဆို သင့္တာေတြ ဆိုရဲ၊ ေျပာရဲ ႏႈတ္မေစာင့္မိေတာ့ဘူး။
အရက္ကို ေရမေရာ တစ္ခ်ိဳက္တည္း ေမာ့ေသာက္ႏိုင္တာကိုပဲ ေလာကၾကီးရဲ႕
အခမ္းနားဆံုး အမႈကို ျပဳႏိုင္သူလို႕ လြဲမွားတဲ႕ မာနေတြ စိမ့္၀င္လာေတာ့တယ္။
မေျပာသင့္ မျပဳသင့္တာေတြ ျပဳမိျပီး ခိုက္ရန္ ေဒါသနဲ႕ သတ္ပုတ္တာေတြလဲ ျဖစ္ကုန္တယ္။
အခု မင္းလို ခႏၶာ အသက္ပါ အဓိပၸာယ္မဲ့ ေပးလိုက္ရတဲ့ “ လူေတြ သတ္လို႕ လူေတြ ေသျခင္းမ်ိဳးပဲ”။


ငါဟာ မင္းရဲ႕..စစ္အတြင္းက..သူငယ္ခ်င္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး
ငါဟာ မင္းရဲ႕..ေက်ာင္းေနဖက္..သူငယ္ခ်င္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး
ငါဟာ မင္းရဲ႕..ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳး..တစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ့ဘူး
မင္း..ခံယူခ်က္ထဲ စီး၀င္လာတဲ့..ယံုၾကည္မႈ,
ဘယ္ပံုစံ..ႏႈန္းထားလဲ…ဘယ္က လာသလဲဲ။
ဒါေပမယ့္ ….
မင္းကိုးကြယ္တဲ့… ဘာသာ..
ငါေျပာခဲ့တဲ့ … သေဘာတရား..
ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႕..
ျပန္မေျပာ…နားမေထာင္…တာေတာ့
မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ မပီသဘူး။

လူတိုင္းကုိ ကိုယ္လို စိတ္မ်ိဳး ရွိေနမယ္လို႕ ထည့္တြက္ထားလို႕ မရဘူး။
ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူေရာက္ေနတဲ့ ေနရာ သူေရာက္ေနတဲ့ ကာလ
သူ႕မွာရွိေနတဲ့ အခက္ခဲေတြက ထပ္တူမညီ ထပ္တူမက် လို႕ပဲ။သမိုင္းဆိုတာ
ကိုယ္ အထင္ၾကီးေလးစား ကိုးကြယ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ ခံယူခ်က္နဲ႕ ဖြဲ႕ဆိုထားတဲ့
အေၾကာင္းအရာေတြပါ။အယူအဆေတြက လူမ်ိဳးခ်င္းမွာေတာင္ မတူညီၾကဘူး။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တစ္ပါးသူရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို မျမင္တတ္ၾကဘူး။
မိမိရဲ႕ လိုခ်င္တပ္မက္မႈကိုပဲ ေရွ႕တန္းတင္တတ္ၾကတယ္။
“ငါ ဘယ္တုန္းက ဘယ္သူ႕ကို ကူညီခဲ့တာပဲ။
ငါ့ ေက်းဇူးေတြ သူ႕မွာ တင္ေနတယ္။ငါ့ လို႕ႏွစ္ၾကီး တစ္ေယာက္အတြက္ ဘာကိုမွ
ဂရုစို္က္စရာ မရွိဘူး၊အသာၾကီးပဲ”။
အဲဒီလို ေသးႏုံတဲ့ အျမင္အေတြးက ဘ၀အတြက္ ဆံုးရံႈးျခင္း အဟန္႕အတား ျဖစ္တာပဲ။
အမွန္တကယ္ စာနာလို႕ ကူညီလိုက္တာကိုပဲ “အတိတ္က ျပဳခဲ႕တဲ႕ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေကာင္းစားေနတာပါ”လို႕ ယူဆၾကတဲ့ လူေတြရဲ႕ သေဘာ ရွိေနေသးတယ္။
မင္း ျဖန္႕မေတြး မိလို႕ပါ။ေလာကနီတိမွာ “ မျပည္႕ေသာအိုးသည္ ေဘာင္ဘင္ခတ္ တတ္၏
ပညာနည္းေသာ သူသည္ ထင္ရွားျပတတ္၏။” တဲ့
မာနဆိုတာ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ေတာ္လွတတ္လွ တယ္လို႕ အထင္ရွိတဲ့ စိတ္ခံစားမႈ တစ္ခုပါ။
မိမိမွာ ပိုက္ဆံမရွိရင္ အမ်ားကို ဘယ္လို ေကၽြးႏိုင္မွာလဲ၊မိမိကိုယ္တိုင္ တရားမသိရင္
သူတပါးကို ဘယ္လို လမ္းျပမွာလဲ။ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ျပည့္၀ေနဖို႕ အရင္ဆံုး
ဖန္တီးထားရမယ္။“ျမစ္” မျဖစ္ရင္ေတာင္ စမ္းေခ်ာင္းေလး တစ္ခုျဖစ္ေနရမယ္။
မေရာက္ေတာ့မွာထက္ စာရင္ ေနာက္က်မွ ေရာက္လဲ မဆိုးပါဘူး။
ခိုင္ျမဲေနရမွာက ေရာက္ေအာင္သြားမယ့္စိတ္။


၁၉.၈.၁၀(ၾကာသပေတး)
“ကိုျဖိဳး….မနက္ျဖန္ ရန္ရန္ ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္ၾကမယ္..”။ “ေၾသာ္..ကိုေမာင္ေမာင္ ဟုတ္။”
“ဒါနဲ႕ သူအမႈက ဘယ္လို႕ေနလဲ” ။“ အင္း…အေလာင္းစစ္ ဆရာ၀န္ေျပာတာေတာ့
ဦးေခါင္းခြံ အက္ကြဲ ဒဏ္ရာနဲ႕ ေသတာတဲ့၊ သူ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္း အမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့
အမႈလိုက္မဲ့သူမရွိဘူး၊ ဒီက လူေတြကလဲ ျပည္ျမိဳ႕ကေလာက္ပဲ သိၾကတာေလ။
လိပ္စာလဲ မသိၾကဘူး..သူမိဘေတြလဲ သိပံု မရပါဘူး။ျပီးေတာ့ ေရႊအခ်င္းခ်င္း ဆိုေတာ့
အားလံုးက ႏႈတ္ဆိတ္ ျငိမ္ေနၾကတယ္၊ လိုက္မဲ့သူ မရွိေတာ့ ရဲက အမႈ ပိတ္လိုက္ျပီးတဲ့”
“ဒါပဲ ေဟ့ေကာင္ေရ…ငါလဲ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္ ေနျပီး ရုန္းလိုက္အံုးမယ္..ဘိုင္”။
“ဟုတ္….ဘိုင္ ”။

ေလ…ေပၚေနတဲ့ သတၱ၀ါ
ေလမွာ..က်က္စားတာ အျမင္မဆန္း..ပါဘူး,
ေလ…မွာ သူတိုိ႕ရဲ႕… ေျခရာ…ရွာမေတြ႕တာေတာ့…ရင္နင့္..မိတယ္။


ရန္ရန္(ခ)ရန္ေနာင္ ေကာင္းရာ ဘုံတစ္ခု ေရာက္ေစလ်က္။
ဥကၠာပ်ံ(ဘီလူးကၽြန္း)

ယၾတာေခ် ခဲ့ ရက္

ေလ..လံုး မကြဲတဲ့ ေလာကအလယ္
ေနာင္တနဲ႕ …..ခ်ည္
က်ံဳးသြင္းလာမယ့္ ဘ၀ဆီ ဇြတ္တိုး မ၀င္ဘူး။

လိုအင္.. စိတ္အိုင္ ေနာက္က်ိ ရံုေလာက္နဲ႕
ငါ့….ေျခေထာက္ ဗြက္မေပါက္….ရဘူး။
ငါ့….ကိုယ္က်င့္တရား မေျခာက္ခမ္း….ရဘူး။

အိပ္မက္…ေတြ ေမွ်ာ္လင္..့ မရေတာ့ရင္၊
ေန႕စြဲ...ေတြ ထပ္တူမက် ခဲ့ရင္၊
ေျခလွမ္း…ေတြ ပန္း၀င္မေရာက္ ေသးရင္၊
ေန..လနဲ႕.ကမၻာၾကား….ညွပ္ ..မိသလို
ေနၾကတ္ ..မိုက္ေမွာင္ မသြား ေစရဘူး။

လမ္းလႊဲ…ေနတာ မဟုတ္ရင္ေတာ့
ငါ….ကံဆိုး..ေနျပီး။


ဥကၠာပ်ံ (ဘီလူးကၽြန္း)

အလင္းေဖ်ာ့ ခ်ိန္

ေ၀ဒနာ ေရာဂါေတြ အထဲမွာ မွ
ငတ္မြတ္မႈနဲ႕ေတာင့္တျခင္းက
ထင္ထင္ရွား အဆိုး၀ါးဆံုး ထင္ေပၚလြန္းလွတယ္။
အတူေန အိမ္သူ လြန္ပဲ႕ျပီးေနာက္
တီတီတာတာတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ
က်ဳပ္အနားနား ေရာက္မလာၾကဘူး။
က်ဳပ္ေသြးနဲ႕ ေဆာက္တည္ခဲ႕တဲ႕ အာရုဏ္ဦး အလင္းေတြ
က်ဳပ္ေခၽြးနဲ႕ ပိုက္ေထြးခဲ႕တဲ႕ ပိုးစုန္းၾကဴးေလးေတြ
ပိုင္သူအစုနဲ႕ ဖြဲ႕သီ ဆိုင္သူက်ဳပ္က်
ျငီးေငြ႕မႈနဲ႕ မိုးခ်ဳပ္လို႕။
ခေရာင္းလမ္း ေလာကဓံတရားကို ကိုယ္စားျပဳ
၀တၱရားတစ္ခုအျဖစ္ ျဖတ္သန္းလြန္ေျမာက္ျပီး
ေႏြဦးေပါက္ကာမွ ဒီသစ္ေျခာက္တစ္ပင္ အဖို႕
ထင္းေျခာက္အျဖစ္ ေလာက္ေတာင္
ေကာက္သိမ္း ေစာင္႕ေရွာက္မယ္႕သူ မဲ႕ရသလား။
ဒီႏွစ္ေပါင္းေတြမွာ ထုပ္တန္းေပၚက
စုတ္သပ္ေနျမဲ အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ အသံေလးက
သူတို႕ အသံ……..
ေျမနီလမ္းက ဒံုးစိုင္းေျပးလာေနတဲ႕
ဖုန္လံုးေတြက သူတို႕ေတြမ်ားလား၊
အမွတ္သညာမရွိ လက္ရွိကို အမွတ္မွားေနတုန္း။
ႏွစ္ေပါင္း၆၀ေက်ာ္ လည္ပတ္ခဲ့ျပီးတဲ႕
တိုင္ကပ္နာရီတစ္လံုး အတြက္
ေနာက္တစ္ရက္ ေန႕စြဲ မလိုအပ္ဘူး။
မိုးခ်ဳပ္လုျပီး……
က်ဳပ္အတြက္ ေရႊမလိုဘူး၊ ေငြမလိုဘူး
အေ၀းက ခ်ည္ထည္ေဆးစံု မုန္႕ပံုးေတြထက္
အနားက ေရတစ္ခြက္ကို တရႈိုက္မက္မက္ တပ္မက္ေနတယ္။
က်ဳပ္က ညခရီးကို ျဖတ္သန္းေနတဲ႕
ကႏၱရ ခရီးသည္ ။

ဥကၠၠာပ်ံ(ဘီလူးကၽြန္း)

ေစရာညႊန္းမွ လန္းးတဲ႕စိတ္

အားလံုးရဲ႕ အလို လိုက္ၾကည္႕ေပးရင္း

သူ႕စိတ္အလိုက် ပ်ိဳးေထာင္ၾကည္႕မယ့္

အပင္မ်ိဳးက် မျမင္ခဲ႕ရဘူး။

စိတ္တူေပမယ္႕ ေလွ်ာက္ၾကမယ္႕ တိမ္ေတြက

အေရာင္ေတာက္ေတာက္ ေဖ်ာ႕ေမွာင္ေမွာင္

အေၾကာင္းအက်ိဳးတစ္ခုခု လိုေနသလို

အနားသတ္မ်ဥ္းေျဖာင္႕ အစင္းျပိဳင္ျပိဳင္

ေကာက္ေၾကာင္းမဲ႕ ေခ်ာ္ထြက္ေနၾကတာက အတၱ

ရမွာ မရမွာက ေနာက္ေပါက္ျဖစ္စဥ္

အရိပ္ျမင္ရုံနဲ႕ အေကာင္ဖမ္းလိုက္မယ္ ဆိုပဲ။

တြန္းအားနဲ႕ဖိအား မမွားေစခ်င္လို႕

ဘာ,ဘာဆို ဘာမွာ မေျပာတာကိုပဲ

ဘာေၾကာင္႕ ၀င္မပါရေကာင္းဆို အျပစ္တစ္ခုလို အျဖစ္ ဖန္ဆင္းျခယ္သၾကျပန္ေရာ။

အစ အန ေကာက္တတ္လိုက္ပံု ယံုခ်င္ခ်င္ မၾကဳံက်ဲက်ဲ

ဘာကိုမွ ၀ံံ့၀ံ့ရဲရဲ အာမဘေႏၱ မေပး ပဲ

ပါးပါးေလး အေနစိမ့္ႏိုင္ စြမ္းအားက

ဒိုင္ယာရီထဲ ျမဲျမဲစြဲ ကဲထားတဲ႕ မေကာင္းတတ္တဲ႕ အရိပ္စုပါပဲ။

ဟူးးးးးးးးးးအားနာတတ္ျခင္းက ဘယ္ေတာ႕မွ

ခံျပင္းျခင္းပြင့္လင္းမႈမ်ိဳးကို စီးခ်င္းမထိုးႏိုင္ခဲ႕ဘူး။

အေျပာင္းလဲ ျမန္ႏႈန္းအေပၚ

အလ်င္မွီ ေရွ႕ဆက္ေျပးတက္ဖို႕

ကိုယ္တိုင္က်င့္ၾကံ လိုက္တာမွ

သက္လံုေကာင္းေကာင္း ရိႈက္ခြင္႕ ရအံုးမယ္။

ကမၻာေျမၾကီး လည္ပတ္ေနသမွ်

လံုးခ်ာလိုက္ေနက်အံုးမွာခ်ည္းပါပဲ

ဦးေလးေရ…….

မေရာက္ေတာ႕မွာထက္စာရင္ ေနာက္က်မွ ေရာက္လဲ မဆိုးပါဘူးဗ်။

ဥကၠာပ်ံ(ဘီလူးကၽြန္း)

ဟင္းလင္းျပင္နဲ႕ စကားေျပာခ်ိန္


ညဥ္႕မ်က္ႏွာက်က္ ေထာင္႕တစ္ေနရာက
"ရူး"ခနဲ႕ ေၾကြဆင္းသြားတဲ့ ၾကယ္ပြားနဲ႕ အတူ
ကၽြန္ေတာ့္အရိပ္ပါ ေၾကြသက္ဆင္းသြားတယ္။
လွမ္းတားခ်ိန္မရ ဆုေတာင္းခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ဘူး။

"အစ္ကိုေမးေနတဲ႕ ဥကၠာပ်ံ"
ပို႕ေမာ္ဒန္ တစ္ပုဒ္ အန္ထုတ္မိ ကတည္းက
ကၽြန္ေတာ့္ကေလာင္ကို ေမးရင္ မေျဖ၀ံ့ေတာ႕ဘူး။
အထင္ေသးတဲ႕အၾကည္႕ ရြ႕ံရွာတဲ႕မ်က္လံုး ဟန္ေဆာင္အျပံဳး ေရာင္နဲ႕
လူပံုအလယ္ၾကား ဆိုးေဆးမ်က္ေတာင္ဖ်ားက
အလင္းတစ္ခ်က္ အခတ္ခံလိုက္ရတယ္။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ လူစံုတက္စံု မွတ္တမ္းပံု
အရိုက္ခံဖို႕ လူေတြၾကားက လူေတြကို
ကၽြန္ေတာ္ အားနာမိတယ္။
လွ်ပ္တျပက္ အလင္းေရာင္ကို မိုးလန္႕တတ္သြားျပီးေနာက္
ဖလက္စ္ဂန္းတို႕ရဲ႕ အနမ္းကို အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေရွာင္ေပးခဲ႕ပါတယ္။

ၾကယ္ကေလး........ေရ၊
မင္႕ ခုန္ အဆင္းမွာမ်ား
ေငြ၀ယ္ကၽြန္သား ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ကာဗာ
ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား ေအဗရာဟင္ လင္ကြန္း တို႕ကို
ျမင္ေတြ႕မိခဲ႕လား။
လူသားတို႕တိုင္းမွာ မ်ိဳးရိုးဗီဇနဲ႕ လုပ္ေရးကိုင္စြမ္း
ဘယ္အရာတစ္ခုက လူပီသေစသလဲ..ဟင္။
ပ်ိဳတိုင္းၾကိဳက္တဲ႕ ႏွင္းဆီခိုင္က
အဖိုးတန္ ပစၥည္းေလးပါ၊
လိုအပ္တဲ႕ခ်ိန္ခါ ေခါင္ရန္းပန္းလဲ တန္ရာတန္ေၾကး ရွိပါရယ္႕။

ၾကယ္ကေလး....ေရ၊
"လမ္းဆံုးရင္ ရြာေတြမယ္"တဲ႕
ကၽြန္ေတာ္လမ္းဆံုးလို႕ ရြာအ၀င္ေရာက္တဲ႕ တစ္ရက္
မင္႕ရဲ႕ ပညာမာနမ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ေလာက္
ခပ္ရိုက္ေပးခဲ႕ပါအံုး။
ေခါင္ရန္းပန္း ကိုင္ျပီး တစ္ေယာက္တည္း
ျပံဳးျပံဳးေလး အရိုက္ခံခ်င္လို႕။
အသက္ေတြသာ မွန္မွန္ရႈရင္ တျဖည္းျဖည္း နိမ္႕ဆင္း ၾကီးထြားလာတယ္။

ဥကၠာပ်ံ(ဘီလူးကၽြန္း) 3.1.10-12:59pm

အသီးတစ္ရာ အညွာတစ္ခု စာတမ္း


အေနာက္ဘက္ကမ္းမွာ A, B,Oေသြး

ရဲရဲနီနီအသားေရာင္မည္းမည္း.........

ေျမာက္ဘက္ကမ္းမွာ ျပာႏွမ္းႏွမ္း

မ်က္လံုးအစံုA,B,Oေသြး.................။

အေရွ႕ဘက္ကမ္းမွာ A.B.Oေသြး.

အသားေရာင္က အျဖဴ..အညိဳ...။

တဂိုးက ဘဂၤလီ ေတာ္စတိြဳင္းက ရုရွား

ထူးမျခားနား ရွည္လ်ားလ်ား

မုတ္ဆိတ္ေမြးထားတာခ်င္းအတူတူ

ေသြးေရာင္ခ်င္းက အနီေရာင္။

ခပ္ရိုင္းရိုင္းေလာကဓံၾကားက အရိုးျပိဳင္းနံကား

ဘုမသိဘမသိ လူသားငယ္ငယ္

အသိကမၾကြယ္ႏိုင္ေသး ေနခ်င္လဲ ေန

မေနခ်င္လဲ ေနေနၾကရင္း

ေတာတန္းေတာင္စြယ္ေအာက္

ဟန္ေဆာင္ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကိုမာန္ပါပါ စာလံုးေပါင္းေနၾကတယ္။

ရြာရိုးကိုးေပါက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ေနတဲ႕

သဘာ၀အမည္ခံ ေလ ေရ ေျမေအာက္

ကိုယ္ခႏၶာေပ်ာက္ေနၾကတဲ႕ ကိုယ္ေစာင္႕နတ္ေတြ

ဆူမာၾတားမွာ ေအာ္ေနျပီး

ဧရာ၀တီမွာ ေမွ်ာ္ေနျပီး...။

ဓါတ္မီးတိုင္ မလံုေလာက္ေသးတဲ႕EVERESTေတာင္ ျမိဳ႕ကလဲ

ေနလံုးၾကီးကိုေမွ်ာ္ေနတယ္။

ယင္လံုအိမ္သာကို ဖန္သားျပင္မွာမွျမင္ရတဲ႕ အရပ္ကလဲ

ေနလံုးၾကီးကိုိေမွ်ာ္ေနတယ္။

၂၄နာရီ မီးေရာင္စံုေအာက္ ရွင္သန္ေနထိုင္ေနရေသးတဲ႕ေနာ္ေ၀းျမိဳ႕ၾကီးကလဲ

ေနလံုးၾကီးကိုေမွ်ာ္ေနတယ္။

အေနာက္ဘက္ကမ္းက ယံုၾကည္မႈနဲ႕ကိုးကြယ္ေနတဲ႕ဘာသာ

အေရွ႕ဖက္ျခမ္းက ရိုးရိုးက်ိဳးကိုးကြယ္ ရြတ္ဖတ္ေနတဲ႕ ေဒႆနာ

အာလံုးေသာ အရာရာကစိတ္နဲ႕သြားတဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာခ်ည္း။

မႏွစ္ကဒီလို ဒီႏွစ္လဲ မထူးျခား

ျမင္ေနရပါရယ္႕ အေရာင္စံုလူစံုၾကားက

မီးေပါက္ပန္း တပြားပြား.

မီးေပါက္ပန္းမွ မီးေပါက္ပန္းအစစ္။

သကၠရာဇ္အေဟာင္းေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္

ကမၻာ႕အျပင္ဘက္ ထြက္ရပ္ၾကည္႕လိုက္တယ္။

ဗုေဒါၶ.............................

ျဂိလ္ျပာၾကီးက 23½ ဒီဂရီကပ္ျပီး တိမ္းေစာင္းေနတာကလြဲလို႕

တို႕ေတြေနရာက တစ္လံုးတည္းေသာ ျဂိလ္ၾကီးေပၚမွာပါပဲလား။


ဥကၠာပ်ံ(ဘီလူးကၽြန္း)

ျမသန္းတင္႕ ..စာေရးျခင္း အတတ္ပညာ